سگ

دسترسی آزاد مقاله

1 - جایگاه پلاسمای غنی از پلاکت(PRP) در درمان استئوآرتریت سگ سانان
نیلوفر صیدی علی قشقایی

20.1001.1.24235695.1400.8.1.1.5

استئوآرتریت بیماری دژنراتیو مفصل است که همراه با کاهش تدریجی ماتریکس خارج سلولی درغضروف مفصلی و استخوان و از دست دادن عملکرد مفصل می باشد. این بیماری در طیف وسیعی از حیوانات، منجمله در سگ سانان گزارش شده است. در طی سالیان متمادی روش های درمانی مختلف و متنوعی برای بیماری چکیده کامل

استئوآرتریت بیماری دژنراتیو مفصل است که همراه با کاهش تدریجی ماتریکس خارج سلولی درغضروف مفصلی و استخوان و از دست دادن عملکرد مفصل می باشد. این بیماری در طیف وسیعی از حیوانات، منجمله در سگ سانان گزارش شده است. در طی سالیان متمادی روش های درمانی مختلف و متنوعی برای بیماری معرفی و بکار گرفته شده است. هدف این نوشتار بررسی جایگاه پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) در درمان استئوآرتریت سگ سانان می باشد. پی آر پی پلاکت های تغلیظ شده حاصل از پلاسمای خون خود حیوان است که می توان آن را در محل آسیب دیده تزریق کرد و یا به صورت لخته فیبرینی غنی از پلاکت (PRFC) به-عنوان داربست و منبعی برای آزاد سازی فاکتورهای رشد استفاده نمود. این فاکتورهای رشد بیان سیتوکین های التهابی را کاهش می دهند و به علاوه تکثیر و تمایز سلول ها را تحریک می کنند. استفاده از PRP در دامپزشکی در درمان آسیب های تاندون/لیگامنت و استئوآرتریت گزارش شده که اکثر موارد مربوط به اسب بوده است و شواهد در مورد استفاده از PRP در سگ-سانان اندک است و نتایج متناقضی هم در استفاده از آن گزارش شده است. به همین جهت نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه وجود دارد. به طور خلاصه، به نظر می رسد PRP در درمان برخی از شرایط ارتوپدی، ایمن و بالقوه مفید باشد. داده های آزمایشگاهی و نتایج بالینی در سایر گونه ها دلگرم کننده است. بنابراین هرچند با توجه به شواهد موجود، پیش بینی استفاده بالینی PRP در استئوآرتریت سگ سانان چندان آسان نیست ولی می تواند امیدوارکننده باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - جداسازی و تعیین مقاومت آنتی¬بیوتیکی سالمونلا و استافیلوکوکوس جدا شده از جیره غذایی سگ و گربه
ابراهیم جانمحمدی فیروز مهدی شریفی سلطانی عاطفه بزرگی

20.1001.1.24235695.1400.8.1.2.6

آلودگی باکتریایی و استفاد گسترده از آنتی بیوتیک ها، منجر به ظهور باكتري های مقاوم به آنتی بیوتیک ها می گردد. هدف از این مطالعه، جداسازی سالمونلا و استافیلوکوکوس از جیره غذایی مورد استفاده برای سگ و گربه و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها می باشد. 50 نمونه جیره غذایی خشک چکیده کامل

آلودگی باکتریایی و استفاد گسترده از آنتی بیوتیک ها، منجر به ظهور باكتري های مقاوم به آنتی بیوتیک ها می گردد. هدف از این مطالعه، جداسازی سالمونلا و استافیلوکوکوس از جیره غذایی مورد استفاده برای سگ و گربه و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها می باشد. 50 نمونه جیره غذایی خشک سگ و گربه در سال 1398 جمع آوری شدند. جهت جداسازی سالمونلا، از کشت در محیط سلنیت F مایع، بیسموت سولفید،گزیلوز – لیزین – دزوکسی کولات و کروم سالمونلا آگار و جهت تشخیص استافیلوکوکوس، بردپارکر و مانیتول سالت آگار استفاده شد. تست آنتی بیوگرام با روش انتشار از دیسک انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 16SPSS ، آزمون مجذورکای و تی -مستقل صورت گرفت (05/0≥p). آلودگی به سالمونلا و استافیلوکوکوس به ترتیب در غذای سگ 72% و 20% و در غذای گربه به ترتیب 26% و 80% بود. میزان 100% از غذا خشک فله ای گربه آلوده به سالمونلا و استافیلوکوکوس و 100% از نمونه های غذای فله ای خشک سگ به سالمونلا آلوده بودند. 100% از سویه های سالمونلا نسبت به تمامی آنتی بیوتیک ها مقاوم بودند. بین میزان آلودگی باکتریایی و نوع جیره غذایی را بطه معنا داری وجود داشت (05/0≥p ). وجود باکتری ها همراه با مقاومت آنتی بیوتکی در این تحقیق مشخص شد. رعایت اصول بهداشتی و ارزیابی های میکروبی جهت کنترل و پیشگیری از آلودگی مواد غذایی به باکتری ها لازم است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - تفاوت‌های بیهوشی در سگ و گربه با اسب
ناصر وصال

20.1001.1.24235695.1399.7.2.1.0

بیهوشی دامپزشکی علم نسبتاً جدیدی است که با استفاده از داروها و تکنیک‌های مختلف، شرایط لازم (بی‌دردی، بی‌حرکتی، شلی عضلانی و احتمالاً فراموشی ) را برای انجام انواع پروسه‌های درمانی و جراحی در گونه‌های مختلف حیوانی فراهم می‌نماید (1 و 2) برای استفاده صحیح و ایمن از داروها چکیده کامل

بیهوشی دامپزشکی علم نسبتاً جدیدی است که با استفاده از داروها و تکنیک‌های مختلف، شرایط لازم (بی‌دردی، بی‌حرکتی، شلی عضلانی و احتمالاً فراموشی ) را برای انجام انواع پروسه‌های درمانی و جراحی در گونه‌های مختلف حیوانی فراهم می‌نماید (1 و 2) برای استفاده صحیح و ایمن از داروهای آرام‌بخش، ضددرد، بی‌حسی و بیهوشی عمومی، داشتن اطلاعات کافی از آناتومی، فیزیولوژی و فارماکولوژی گونه‌های مختلف حیوانی ضروری است. دام‌های کوچک (سگ و گربه) و اسب معمول‌ترین گونه‌های ارجاعی به کلینیک‌های دامپزشکی محسوب می‌شوند که برای انجام اعمال جراحی به انواع تکنیک‌های آرام‌بخشی، بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی نیاز دارند. البته جراحی‌های مختلف بر روی نشخوارکنندگان نیز انجام می‌شود اما به دلیل ملاحظات اقتصادی، عوارض متعدد بیهوشی عمومی (مانند نفخ و بالا آوردن مواد غذایی ) و هم چنین سهولت انجام جراحی در حالت ایستاده (به خصوص گاو)، بندرت از بیهوشی عمومی استفاده می‌شود. تفاوت‌های عمده‌ای از نظر از آناتومی، فیزیولوژی، فارماکولوژی، اندازه جثه و خلق و خوی دام‌های کوچک (سگ و گربه) و اسب وجود دارد که اطلاع از آنها برای ارائه یک بیهوشی مناسب و ایمن ضروری است. در این نوشتار سعی شده است برخی از اختلافات عمده، که باید قبل از برنامه‌ریزی برای بیهوشی در این گونه‌های حیوانی مد نظر داد، مورد بحث قرار گیرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - آسیب‌های رباط و مدیریت آن‌ در اندام خلفی سگ‌ها
رامین مظاهری خامنه محمدمهدی گوران سید سیاوش قریشی

20.1001.1.24235695.1399.7.2.9.8

آسیب‌های رباط یکی از جراحات شایع در دام‌های کوچک می‌باشد. این جراحات می‌توانند باعث ایجاد درد ناگهانی، لنگش و حتی عدم تحمل وزن شوند. تشخیص به‌موقع و اقدامات درمانی سریع، احتمال موفقیت درمان را بسیار بالا می‌برد. جراحات مزمن معمولا پاسخ مناسبی به درمان نمی‌دهند و پیش‌آگه چکیده کامل

آسیب‌های رباط یکی از جراحات شایع در دام‌های کوچک می‌باشد. این جراحات می‌توانند باعث ایجاد درد ناگهانی، لنگش و حتی عدم تحمل وزن شوند. تشخیص به‌موقع و اقدامات درمانی سریع، احتمال موفقیت درمان را بسیار بالا می‌برد. جراحات مزمن معمولا پاسخ مناسبی به درمان نمی‌دهند و پیش‌آگهی درمان را ضعیف می‌کنند. آسیب‌ به رباط‌های صلیبی و به دنبال آن آسیب به رباط‌های کولترال از شایع‌ترین جراحت‌های مفصل زانو ‌می‌باشد. راه‌های زیادی برای تشخیص و تایید این آسیب‌ها وجود دارد؛ که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی اشاره کرد. راه‌کار‌های زیادی جهت تشخیص و درمان جراحت‌های رباط در مطالعات پیشین ارائه شده است که در طی این مطالعه سعی شده است که به بخشی از آن‌ها اشاره شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - بررسی تاثیر انواع مختلف کانولا و همچنین اندازه ی اولیه ی برش, بر روی پوست و بافت های زیرین آن طی جراحی های لاپاروسکوپیک در مدل حیوانی سگ
مهدیه کاتبیان محمد حجازی روجا ابراهیمی جلال رضایی حسین مرجان مهر حسین عاشق فرناز محمودزادگان حسام الدین اکبرین

20.1001.1.24235695.1400.8.1.8.2

با وجود انجام مطالعات فراوان بر تاثیرات انواع تروکار بر التیام زخم در جراحی های لاپاروسکوپی, تا به حال تاثیر بدنه ی کانولا در هیچ مطالعه‌ای مورد بررسی قرار نگرفته است. این مطالعه انجام شد تا مشخص شود که زخم حاصل از کدام نوع کانولا با التیام بهتری همراه است و اینکه آیا چکیده کامل

با وجود انجام مطالعات فراوان بر تاثیرات انواع تروکار بر التیام زخم در جراحی های لاپاروسکوپی, تا به حال تاثیر بدنه ی کانولا در هیچ مطالعه‌ای مورد بررسی قرار نگرفته است. این مطالعه انجام شد تا مشخص شود که زخم حاصل از کدام نوع کانولا با التیام بهتری همراه است و اینکه آیا اندازه‌ی برش محل پرت تاثیری بر پروسه التیام آن دارد؟ دراین مطالعه از ۵ سگ ماده‌ی نژاد مخلوط استفاده شد. ۶ تروکار به دیواره شکم هر سگ وارد شد و گروه‌های مطالعه به این صورت تشکیل شدند: 10 ورود کانولای رزوه دار در برش ۷ میلی متری ( گروه A ) , 10ورود کانولای زروه دار در برش ۱۰ میلی متری (گروه B ) و 10 ورود کانولای صاف و برش ۱۰ میلی متری ( گروهC ). مقایسه‌ی ماکروسکوپیک و هیسوپاتولوژیک گروه A و B نشان دهنده وسعت بالاتری از آسیب به لایه‌ی پوستی و عضلانی شامل تغییرات دژنراتیو و نکروز و همچنین از دست رفتن بیشتر لایه‌ی صفاتی در گروه A در مقایسه‌ی B بود. مقایسه‌ی هیستوپاتولوژیک دو گروه B و C نشان دهنده‌ی خونریزی شدیدتری در لایه های درمان و تغییرات التهابی بیشتر در گروه B نسبت به C بود. این مطالعه نشان داد که برش‌هایی با طولی کمتر از قطر بدنه‌ی خارجی کانولا تاثیری آسیب زننده بر بافت اطراف محل برش دارند. علاوه بر این مشخص شد کانولاهای زروه دار می توانند اثراتی منفی برای بافت اطراف خود داشته و نسبت به کانولاهای صاف آسیب زننده تر هستند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - درمان های نوین درماتیت آتوپیک سگ‎ها
جواد خوش نگاه

درماتیت آتوپیک یک بیماری پوستی شایعِ خارش‎دار و التهابی با زمینه‎ی ژنتیکی و دارای تظاهرات باليني خاص است. پژوهش حاضر با هدف ارتقا دانش و یکپارچه سازی روش‎های درمانی دامپزشکان حیوانات خانگی در ایران صورت گرفته است. پژوهش حاضر به صورت مروری (Review) و بر پایه آخرین به ر چکیده کامل

درماتیت آتوپیک یک بیماری پوستی شایعِ خارش‎دار و التهابی با زمینه‎ی ژنتیکی و دارای تظاهرات باليني خاص است. پژوهش حاضر با هدف ارتقا دانش و یکپارچه سازی روش‎های درمانی دامپزشکان حیوانات خانگی در ایران صورت گرفته است. پژوهش حاضر به صورت مروری (Review) و بر پایه آخرین به روز رسانی دستورالعمل درمان درماتیت آتوپیک سگ‎ها (زیر نظر کارگروه بیماری‎های آلرژیک حیوانات) و جمع بندی پژوهش‎های نگارنده در ده سال گذشته صورت گرفته است. درمان حمله های حاد درماتیت آتوپیک سگ‎ها سه بخش دارد؛ 1- شناسایی و حذف علل ایجاد و / یا عوامل آلرژی زای تشدید کننده مانند گرده افشانی گیاهان، جرب گرد و غبار (درماتوفاگوئیدس)، پایودرم و درماتیت مالاسزیایی 2- درمان ضدمیکروبی و ارتقای بهبود بهداشت و سلامت پوست و مو مانند تجویز شستشو با یک شامپوی غیرتحریک کننده و ملایم 3-کاهش شدت خارش و و ضایعات پوستی با داروها مانند درمان کوتاه مدت با گلوکوکورتیکوئیدهای موضعی یا خوراکی یا اُکلاسیتینیب یا اینترفرون‎های نوترکیب تزریقی 4- پیشگیری از عود بیماری با ایمنی درمانی توسط آلرژن‎های اختصاصی و تجویز پیشگیرانه‎ی گلوکوکورتیکوئیدهای موضعی درمان‎هایی که تاکنون فاقد کارایی بوده اند: 1- هیچ شاهد قطعی برای اثبات کارایی آنتی هیستامین‎ها در درمان درماتیت آتوپیک فعال در سگ‎ها وجود ندارد. 2- تجویز اسیدهای چرب ضروری خوراکی به دلیل طولانی بودن زمان لازم برای هرگونه اثربخشی مؤثر آنها، در درمان التهاب‎های حاد درماتیت آتوپیک مفید نیست. درمان حمله‎های حاد درماتیت آتوپیک چندوجهی است و برای دستیابی قطعي يا احتمالي به اثر درماني بهينه‎، باید مداخلات درمانی ترکیب شوند. لازم است پيش از طراحي يك برنامه‎ي درماني، كيفيت زندگي سگ‎ها و صاحبانشان و نيز ترجيح نظر صاحب حيوان، در نظر گرفته شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - دررفتگی کشکک در سگ ها
علیرضا شیخ زاده امین بیغم صادق

20.1001.1.24235695.1402.10.1.10.8

دررفتگی کشکک یکی از مشکلات رایج ارتوپدی در سگ هاست. هم سگ های نژاد کوچک و هم سگ های نژاد بزرگ می توانند درگیر بشوند، همچنین این بیماری در گربه ها نیز ممکن است دیده بشود. دررفتگی به سمت میانی نسبت به سمت جانبی رایج تر است و معمولا در سگ های نژاد کوچک تشخیص داده می شود. د چکیده کامل

دررفتگی کشکک یکی از مشکلات رایج ارتوپدی در سگ هاست. هم سگ های نژاد کوچک و هم سگ های نژاد بزرگ می توانند درگیر بشوند، همچنین این بیماری در گربه ها نیز ممکن است دیده بشود. دررفتگی به سمت میانی نسبت به سمت جانبی رایج تر است و معمولا در سگ های نژاد کوچک تشخیص داده می شود. دررفتگی کشکک بر اساس شدت تغییرات اتفاق افتاده، به 4 گرید مختلف تقسیم بندی می شود. دررفتگی کشکک یک اختلال مادرزادی یا وابسته به رشد است، اما می تواند بطور ثانویه در اثر ضربه ( که منجر به پاره شدن یا کش آمدن کپسول مفصل و بافت های اطرافی و بی ثباتی رانی-کشککی حاصله) نیز رخ بدهد. تشخیص بر اساس شواهد بالینی بی ثباتی کشکک است، اما تصویربرداری تشخیصی نیز برای بررسی میزان بدشکلی های استخوانی و همچنین تعیین مناسب ترین روش درمان نیاز است. علائم بالینی می تواند از یک سگ تا سگ دیگر تفاوت داشته باشد و صرفا تا حدودی مرتبط با میزان بد شکلی های استخوانی همزمان می باشد. لنگش می تواند پیوسته یا متناوب باشد. درمان جراحی شامل تکنیک هایی است که در بافت نرم و بافت استخوانی قابل انجام می باشد، اما در بیشتر کیس ها ترکیبی از هر دو روش برای اصلاح دررفتگی بکار برده می گردد. نرخ مشکلات بعد از عمل معمولا پایین است و از جمله متداول ترین مشکلات بعد از عمل دررفتگی مجدد و همچنین مشکلات مربوط به ایمپلنت می باشد. پیش آگهی درمان بطور کلی مطلوب است و در عمده بیماران، بعد از عمل، اندام به فعالیت طبیعی خود باز میگردد. این مقاله به توصیف دررفتگی کشکک در سگ ها، شامل تظاهر بالینی، تشخیص و گزینه های درمانی موجود می پردازد. پرونده مقاله

آخرین شماره

شماره های پیشین

صفحات نشریه

مرور

فهرست مقالات سگ